أول القصيدة

قالوا فى المثل "اول القصيدة....إيه؟"أيوه هو ده أستغفر الله العظيم، أنا بس خايف يكون الموضوع أكبر من قصيدة، ديوان شعر مثلا...ملحمه، يعنى ربنا يستر.


أول القصيدة إنى قريت فى المصرى اليوم خبر صغير كده. الخبر بيقول إن سواق تاكسى وقفوه فى كمين ، و طلبوا منه الرخص، المهم الموضوع تطور كلمه من هنا كلمه من هناك، حظابط قام ضربه و طبعا معاه البلطجيه بتوع أى ظابط اللى هما أمين الشرطه و العسكرى.
المهم بقى إن الاخ الظابط قال للراجل إيه؟ حسب ما ذكر فى المصرى اليوم، الظابط قالوه"إنت عارف إن فيه قانون دلوقتي اسمه قانون الإرهاب؟ وحياة أمك أخليك إرهابي بجرة قلم يا ابن الـ....."
حظابط بينفذ القانون قبل ما يكون فيه قانون، أمال لما يبقى فيه قانون هيعملوا إيه؟


أكتر حاجه إستفزتنى بقى إن ده أصلا كله حصل علشان السواق المسكين امين الشرطه طلب منه يعتذر للظابط و هو رفض علشان هو معملش حاجه غلط مما اثار غيظ الظابط، راجل عنده كبرياء يعنى. إنما إزاى يعنى فيكى واحد يا مصر يبقى عنده كبرياء، ما هو لازم كلنا نعتذر لحظابط علشان قلبه يرتاح و يحس إنه عمل اللى عليه.
و بعدين ده أصلا ظابط مرور، يعنى إيه علاقته بالإرهاب؟


طيب لما الظباط بقى مستنيين القانون قوى كده و هيخلوا كل الناس إرهابيين، يبقى انا عندى إقتراح إنهم يسموا القانون الجديد "قانون تحويل الشعب كله لإرهابيين" بدل من "قانون مكافحة الإرهاب" ده، أهو على الأقل يبقى الواحد فاهم اللى بيحصل.

و لسه ياما هنشوف، مش أنا قلت ده "أول القصيده" بس، مستنيين بقى بقيت القصيدة.


*photo from International Hat collection

العوده للقاهرة

رجعت تانى لزحمة القاهره، وبلاده سواقين التاكسى و الميكروباص
و رجعت تانى للكمبيوتر و للبلوج
و طبعا كفتره إنتقاليه، قلت أعدى كده على المدونين اللى انا بحب أتابعهم (علشان أدخل فى الجو تانى يعنى)

عديت على نواره ، إنبسطت قوى لقيت بوست مفعم بالرومانسيه عن حبيبتى "فيروز"، إنشكحت و قلت الحمد لله شكل الجو فى مصر مشرق. بس لقيت بقى فيه كام بوست و أنا غايب كتبتهم يعنى بصراحه فضلت إنى مقرهمش علشان مضيعش الشعور الجميل اللى كان جوايا بسبب البوست بتاع فيروز.

عديت بعدها علىzsinfulangel،
لقيت بوست ، عايزه الناس يغنوا "لا و النبى يا عبده"، هو انا مفهمتش البوست بس عجبتنى الأغنيه :)

عديت بعد كده على مدونة adagio for spellz
عجبتنى قوى فى خصوصيتها الشديده و في إختصارها رغم شعورى إنى قمت برحله كبيره قوى داخل شخصيتها. هو أنا بس بقالى زمان مكسوف أسألها هو يعنى أسمها معناه إيه؟معلش الجهل وحش ياخوانا.

عديت بعد كده علي مايكل, لقيت الجزء التانى اللى كنت منتظره من مناقشته لفكرة نظرية المؤامره. أكتر حاجه بتعجبنى فى مايكل هو إحساسى بمصريته الشديده فى الكتابه و أسلوبه بسيط, بس أنا دايما بحس فى كل بوست بيكتبه إنه عنده أفكار كتير مش قادر يحطها كلها فى بوست، يعنى الراجل عنده إستعداد أنه يكتب كتاب مش بوست

لسه المود زى ما هوه، قلت أعدى بقى زنزانة, لقيت أخبار اللاجئين السودانيين اللى إعتقلوهم. بس بقى و إبتدى بقى الإحساس بالنكد بقى و حسيت إن الدنيا بترحب بيا تانى بعد الأجازه. مش حقدر أوصفلكم قد إيه إحساسى بالمراره، يمكن مش على اللى بيحصلهم على قد احساسى بالمراره إنى واحد من الشعب اللى بيعمل فيهم كده. منك لله يا زنزانة

عديت بعدها على إبن بهيه، لقيت قصيده لعمنا نجم عن "البتاع"، و خبر صغير شدنى عن صحة رئيسنا الميمون. اللى أنا بجد عايز أعرفه، هو فعلا الخبر ده صحيح؟على العموم أهوه ماشى مع مود النكد و الخوف من اللى ممكن يحصل فى البلد بكره.

عديت بعدها على إبن ناصر,
لقيت بوست هايل بالصور عن العراق اليوم. و اللهى الخوف من بكره لا يجى يوم فعلا و نلاقى فى الصور دى ميدان التحرير و رمسيس.
المهم إن البوست فضل ماشى على خط المود بتاع الخوف من بكرة.

بصراحه قلت آخد هدنه لأن الجرعه كانت كبيره عليا، بس رجعتنى تانى للجو المحيط اللى هوه الحقيقه مليان تفاؤل و امل، فقلت من كتر التفاؤل و الأمل أرجع بقى لحياتى تانى علشان الحقلى شوية أمل.